واقعه عجيبي كه به عنوان يك معجزه، امضاي الهي را بر خط پايان غدير ثبت كرد جريان "حارث فهري" بود كه در آخرين ساعات روز سوم، همراه دوازده نفر از اصحابش نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمدند و او از طرف بقيه گفت:
اي محمد، سه سوال از تو دارم: شهادت به يگانگي خداوند و پيامبري خود را از جانب پروردگارت آورده اي يا از پيش خود گفتي؟
آيا نماز و زكات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده اي يا از پيش خود گفته اي؟ آيا اين علي بن ابي طالب كه گفتي «من كنت مولاه فعلي مولاه...» از جانب پروردگار آورده اي يا از پيش خود گفتي؟
حضرت در جواب هر سه سوال فرمودند: خداوند به من وحي كرده است، و واسطه بين من و خدا جبرئيل است، و من اعلان كننده پيام خدا هستم و بدون اجازه پروردگارم خبري را اعلان نمي كنم.
حارث گفت: «خدا يا اگر آنچه محمد مي گويد حق و از جانب توست سنگي از آسمان بر ما ببار يا عذاب دردناكي بر ما بفرست». و به روايتي: «خدايا، اگر محمد در آنچه مي گويد صادق و راستگوست شعله اي از آتش بر ما بفرست» !
همين كه سخن حارث تمام شد و به راه افتاد، خداوند سنگي
از آسمان بر او فرستاد كه از مغزش وارد شد و همان جا او را هلاك كرد. به روايتي ديگر: ابر غليظي ظاهر شد و رعد و برقي به وجود آمد و صاعقه اي رخ داد و آتشي فرود آمد و همه آن دوازذه نفر را سوزانيد.
بعد از اين ماجرا، آيه نازل شد: «سَألَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلكافِرينَ لَيسَ لَهُ دافِعٌ...»، يعني «در خواست كننده اي عذاب واقع شدني را درخواست كرد كه كسي نتواند آن را دفع كند». پيامبر صلي الله عليه و آله به اصحابشان فرمودند: آيا ديديد و شنيديد؟ گفتند: آري.
با اين معجزه، بر همگان مسلم شد كه «غدير» از منبع وحي سرچشمه گرفته و يك فرمان الهي است
بر گرفته از سايت غدير خم
زمينه سازان ظهور