به زودى امت اسلام به هفتاد و سه گروه پراكنده شوند كه هفتاد و دو گروه آن در آتشند و تنها يك گروه در بهشت جاى گيرند. از اين هفتاد و سه گروه، سيزده گروه تظاهر به دوستى ما اهل بيت كنند كه دوازده گروه آن در آتشند و تنها يك گروه به بهشت رسند.

اما آن گروه رستگار و راه يافته و اميدوار و مسلمان و مؤمن و همگام و رشد يافته،كسانى هستند كه به من اعتماد كنند و تسليم فرمان و مطيع من باشند، از دشمنانم بيزارى جويند، دوستدار من باشند و با دشمنم دشمنى ورزند. آن گروهى رستگار است كه حق مرا بشناسد و امامت مرا گردن نهد و وجوب اطاعتم را از قرآن و سنت دريابد، اين گروه مرتد نشود و شك نورزد چرا كه خداوند قلبش را از شناخت حقيقت ما نورانى كرده و فضيلت شناخت ارزانى داشته و حق را به آن گروه رستگار الهام فرموده و آن را در صف پيروان ما در آورده تا آنجا كه قلبهاشان اطمينان يافته و به يقين رسيده‏اند يقينى كه آن را شكى نيالايد.

همانا كه من و اوصيايم پس از من تا روز رستاخيز، راهنمايان راه يافته‏ايم؛ كسانى كه خداوند آنان را در آيه‏هاى بسيارى از كتابش به خويش و پيامبرش نزديك گردانيده و پاك‏مان داشته و مصون‏مان نموده و شاهدان بر خلقش و حجت خويش در زمين‏مان قرار داده، ما را از خزانه‏داران دانش خويش و معادن حكمت خود و سخنگويان وحى خويش نموده، ما را با قرآن و قرآن را با ما قرار داده كه از قرآن جدا نشويم و قرآن از ما جدا نشود تا كه در رستاخيز در كنار حوض كوثر بر رسول خدا در آئيم. و تنها اين فرقه از هفتاد و سه فرقه، فرقه رسته از آتش و رها شده از همه آشوبها و گمراهيها و شبهه‏ها است.

به راستى كه اينان از بهشتيانند، آنان هفتاد هزارند كه بى‏حساب به بهشت در آيند. و همه آن هفتاد و دو فرقه، ديندارانى به دور از حق و حقيقتند، ياران دين شيطانند، دين خويش را از شيطان و يارانش مى‏گيرند، آنان دشمنان خدايند و رسول خدا و مؤمنان كه بى‏حساب به دوزخ در آيند، بيزاران از خدا و رسولش كه خدا و رسولش را فراموش كردند و به خداوند شرك و كفر ورزيدند و جاهلانه جز خداى را پرستيدند و مى‏پندارند كه كار درستى مى‏كنند و بر همين پندار در رستاخيز مى‏گويند: «به خدا، پروردگارمان سوگند كه ما از مشركان نبوديم»[1]، «براى خدا سوگند ياد مى‏كنند آن گونه كه براى شما سوگند ياد مى‏كنند و مى‏پندارند كه دستشان به چيزى بند است، بدانيد كه آنان دروغگويانند».[2]

[1] ( 1)- قرآن 6/ 23.